දැන් ඉතිං අමාවක අවුරුද්ද

අයිෆලය මුදුනට

බගසඳ නැගී එන විට

රයිෆලය ගෙන සිහිනෙන්

ගිනි බිඳින්නෙමි පපුවට

දැන් ඉතිං අමාවක අවුරුද්ද

ගණ අන්ධකාරයට හිස නමන

එහෙත් එළියම වපුරන

පහන් කණු වෙත ගිනි බිඳ බිඳ

ලා චැපල් වීදියේ සිහිනයෙන් ඇවිදිමි

නාඳුනන දෙමළ හිතකට

වනක්කම් කියමි

නෙරප්පෙට්ටිය ඉල්ලමි

ජීවිතය ඉල්ලන දෙනෙතකින්

ගිනිකූරු ඉල්ලන මිනිසෙක් ද මම?

මහ මිනිස් ගිනි මැලයකින්

සුරුට්ටු පත්තු කළ පරපුරක

සිගරට්ටුවක් උර උර

ඉබාගාතේ ඇවිදින

මළ මිනිසකු

ඔබේ අවුරුදු සිහිනයේ

කෙළවරකවත් සිටියා ද?

ඔහුට තිබුණා ගෙයක්

නිදියන්න ඇඳක් නැති

ඔහුට තිබුණා ගමක්

ඇවිදින්න මගක් නැති

ඔහුට තිබුණා රටක්

හිනැහෙන්න ඉඩක් නැති......

ඒ නිසයි අමාවක අවුරුද්ද

ඔබ ඔතන තළුමරන

ලේ සුවඳ කිරිබතම

කොයි තරම් රසවත් ද?